Leven van giften en toch tevreden zijn, kan dat? Agapè-medewerkers Agnes en Heiko van den Broek zijn al achttien jaar afhankelijk van een 'supportersgroep' en zeggen volmondig 'ja'. Niet dat alles altijd op rolletjes loopt of dat er geen wensen meer zijn, maar ze hebben één ding ervaren: 'God is gewoon goed.'
Agnes en Heiko van den Broek (1970) werken sinds januari 1998 bij Agapè. In 2012 verhuisden ze vanuit Rotterdam naar Tilburg, waar ze een StudentLife-beweging opzetten. Heiko maakt daarnaast deel uit van de driekoppige Agapè-directie. Agnes is studentencoach en doet tijdelijk de landelijke communicatie van Agapè. Ze houden samen intensief contact met de supportersgroep. Het paar heeft twee zoons van 16 en 14 jaar.
Circa honderd ondersteuners dragen inmiddels naar vermogen bij. Daarvoor zijn Agnes en Heiko dankbaar. Deze levenswijze was voor beiden niet eens zo'n grote stap. Agnes: "Ik ben van huis uit zuinig en moest juist leren wat meer te genieten!" Heiko: "Eigenlijk veranderde alleen de bron van onze inkomsten." Hij leerde al jong van zijn ouders en grootouders om tevreden en dankbaar te zijn, en veel weg te geven. Heiko kan volgens Agnes dan ook goed met geld omgaan en taalt niet naar luxe. Sterker nog: van hun inkomsten steunen ze op hun beurt weer diverse projecten. Zelf vinden ze dat normaal. Heiko: "Het hoort voor ons bij het leven met God dat je uitdeelt van wat je hebt. Natuurlijk mag je genieten, maar het is niet de bedoeling dat je alles voor jezelf houdt: juist als je met anderen deelt, blijft God geven." 'Of we nu een baan hebben of leven van giften, ons geld is van God.'
Agapè is een evangelisatiebeweging die Nederland wil bereiken met Gods liefde. Agnes en Heiko krijgen maandelijks een vast salaris van Agapè, waar ze dus zelf verantwoordelijk voor zijn door middel van het vinden van financiële supporters. Hoe komen ze daarmee uit? "Slim met geld omgaan en waar mogelijk creatief zijn. We kopen niets waar we geen geld voor hebben en gaan bijvoorbeeld niet chic uit eten." Agnes: "En áls we eens uit eten gaan, dan regel ik dat via Groupon met zeker vijftig procent korting. Dat is echt een sport! Kleding kopen we alleen in de uitverkoop, da's makkelijk zat. Soms gaan we naar de kringloopwinkel, onze magnetron bijvoorbeeld komt daar vandaan. Hergebruik past trouwens ook in onze wens om milieuvriendelijk te leven."
Het paar heeft nooit tekort gehad. "Maar daarin hebben we ook eigen verantwoordelijkheid", zegt Agnes. "Je kunt niet op de bank gaan zitten tot er een engel aanbelt met een zak geld. Een supportersgroep moet je zorgvuldig opbouwen en onderhouden. Zo houden we supportersdagen, we onderhouden contact door telefoontjes, bezoekjes of door mensen uit te nodigen bij ons te komen eten. Soms vallen er supporters af en ga je actief op zoek."
Agnes geeft training over het opbouwen van zo'n supportersgroep aan nieuwe Agapè-medewerkers en vertelt dan ook over de bijbelse onderbouwing van deze manier van leven. Dan noemt ze bijvoorbeeld de levieten, die zich helemaal aan de dienst aan God konden wijden omdat de andere stammen een deel van hun inkomen aan hen afstonden.
Maar als je twee tienerzoons hebt, die misschien mobieltjes en merkkleding willen? "Ze zijn niet van de merken", zegt Agnes, "maar soms trekken ze aan de bel. Bijvoorbeeld omdat ze schoenen nodig hebben. Dan kopen we gewoon goede, nieuwe schoenen. Kleding krijgen we al zestien jaar van een supporter: alles waar haar - net iets oudere - zoons uit zijn gegroeid, krijgen wij. Hartstikke goed spul. En af en toe kopen we in de uitverkoop iets nieuws voor ze."
Heiko vindt dure merkkleding sowieso onnodig: "Al verdienden we drie keer zo veel als nu. Want dure dingen voor jezelf kopen betekent minder kunnen doen voor anderen. Onze zonen kennen ons standpunt. Ze zeggen weleens: 'Als jullie een ton zouden winnen, zouden jullie dat geld meteen weggeven'."
Hoe vinden beide zonen deze levensstijl? "Dat verschilt", zegt Agnes. "Aan de ene kant zijn ze er trots op dat we goed met geld omgaan. Aan de andere kant zeggen ze weleens: 'Jullie zijn zó “zunig", dat we nooit eens zomaar naar McDonald's gaan'. Maar ze leren zo wel de waarde van geld kennen." Heiko: "Van jongs af aan geven ze van hun zakgeld een beetje weg en betalen ze een kleinigheid mee aan cadeautjes voor jarige vrienden. De oudste zoekt een baantje in de buurt. Ze leren dat je geld maar één keer kunt uitgeven. Daarnaast weten ze dat geluk en tevredenheid niet afhangen van materiële zaken - en dat ze liefhebbende ouders hebben die hun stinkende best voor hen doen."
Heiko vertelt dat het gezin nooit schulden aangaat, behalve voor een hypotheek – want ja, inmiddels hebben ze een bescheiden huis in Tilburg kunnen kopen. "In het begin was ons inkomen zo laag dat we in aanmerking kwamen voor een fikse huurtoeslag. Toen was kopen nadelig. Maar naarmate ons budget groeide, bleek het verstandiger een huis te kopen." Bij het berekenen van het benodigde maandsalaris worden ze overigens bijgestaan door de afdeling Personeelszaken van Agapè, die hen helpt niet te laag te schatten en bijvoorbeeld ook te sparen voor de oude dag. 'Je kunt niet wachten tot een engel aanbelt met een zak geld.'
Hoe ervaren Agnes en Heiko het om afhankelijk te zijn van giften? "Daar moest ik mee leren omgaan", zegt Agnes. "Je voelt je verantwoordelijk voor dat geld. Ik was aanvankelijk te streng. Zo aten we soms koffie met gebak bij de HEMA als we naar de stad waren geweest. Toen we kozen voor Agapè, durfde ik dat niet meer. Stel dat supporters ons daar gebak zagen eten van hún geld! Maar Heiko zei: 'Dit blijven we gewoon af en toe doen.' Ik moest leren daarin een balans te vinden. Het mooie is dat de supporters juist willen dat we regelmatig iets voor onszelf doen. Dan drukken ze je rond Kerst iets extra's in handen." Heiko: "Het belangrijkste is dat we ons naar God toe kunnen verantwoorden. Of we nu een baan hebben of leven van giften, ons geld is van God."
"Ik ben weleens een beetje jaloers, hoor", zegt Agnes eerlijk. "Als ik bij mensen kom met een groter huis en een lekkere grote keuken bijvoorbeeld. Natuurlijk weet ik dat God voor ons zorgt en dat het geweldig is dat we dit huis konden kopen, maar toch… Dit soort dingen mag je natuurlijk best denken, alleen mogen ze je niet gaan beheersen en niet tot afgunst en bitterheid leiden. We hebben destijds samen een keuze gemaakt voor deze manier van leven en daar houden we samen met God aan vast. Aan de andere kant heeft de Here God ook humor. Ik vind bijvoorbeeld apothekerskasten erg leuk. Toen we hier kwamen wonen, kregen we een mooie tweedehands keuken van kennissen waar … een apothekerskastje in zat! Dat is toch prachtig?"
Werken bij Agapè is voor Agnes en Heiko een roeping. Er kwamen talloze bevestigingen en er meldden zich ook spontaan supporters. Heiko: "Er was bijvoorbeeld iemand die vroeg naar onze computer en zei: 'Die is niet goed genoeg.' Hij kwam kort daarop een goede pc brengen – en zorgt nog steeds dat ons computermateriaal up-to-date is." Het paar zette alle bevestigingen die ze destijds kregen op papier, het werden drie A4'tjes vol… "Die A4'tjes zijn onze 'gedenkstenen'", zegt Heiko.
Zijn ze nooit bang dat er niet genoeg geld binnenkomt? Heiko: "Ik heb altijd gezegd: 'Here God, als er iets stuk gaat en we hebben geen geld, dan is dat uw probleem. Wij hebben onze verantwoordelijkheid genomen door dit werk te gaan doen, we vertrouwen erop dat u ons helpt.' En dat is ook altijd gebeurd." Agnes vertelt dat ze een paar keer spanning voelde toen ze om meer giften moesten vragen. "Dat vond ik best lastig."
Van de supportersgroep uit het begin is zo'n zeventig procent nog steeds actief. Heiko: "Supporters zijn meer dan giftgevers. Ze investeren in Gods koninkrijk en zijn dus partners in de bediening. Wij mogen hen helpen te groeien in hun leven met God." Hij zegt één ding geleerd te hebben: "God is goed. Of je iets nu wel of niet krijgt, en ook al snap je soms niet waarom dingen gebeuren. Op grond van de Bijbel en onze ervaringen kunnen we het echt zeggen: onze God is gewoon goed."
www.agape.nl
www.studentlife.nl